Champignons in de thee

Een vriend met Frans als moedertaal vertelde me recent een verhaal over zijn studententijd in Engeland. Eén van zijn nieuw opgedane, Engelse, vrienden vertelde dat hij champignons in de thee had gehad.

Stop.

Wat?!

Bij navraag bleek dat die vriend champignons bij zijn avondeten had gehad. Wacht even – dus tea is ook avondeten? Dus. Laten we kijken of we hier chocola van kunnen maken.

Bovenstaande anekdote is een interessant verhaal: hier in Nederland leert iedereen bij Engels dat je ‘avondeten’ met ‘dinner’ vertaalt. Maar zo rechtlijnig is het níet als je een Brit bent. Die hebben namelijk drie woorden voor avondeten: tea, dinner of supper. Welk woord je gebruikt, zegt voor hen een heleboel over je sociale achtergrond. Zeg je ‘tea’, dan kom je waarschijnlijk uit een arbeidersmilieu.

En ‘dinner’ en ‘supper’ dan? Die worden allebei door ‘de’ Engelse middenklasse gebruikt, maar er is wel degelijk een verschil in culturele connotatie. ‘Dinner’ kan zowel een gewone maaltijd als een etentje zijn. Daarbij kan het in sommige delen van het land ook nog ‘lunch’ betekenen. ‘Supper’ is meestal een licht avondmaal, maar om het nog ingewikkelder te maken, kan het ook een gewone avondmaaltijd betekenen, die dan vaak alleen met het gezin wordt gegeten. Sommigen associëren dat ‘supper’ ook met de adel, omdat die ook ‘dinner’ en ‘supper’ gebruiken om te verwijzen naar respectievelijk een formeel en informeel avondmaal.

Hoe achter één gegeven zo’n grote wereld aan culturele informatie schuilgaat: één van de redenen waarom taal mijn hart sneller doet kloppen.

Bronnen:

http://www.bbc.co.uk/worldservice/learningenglish/radio/specials/1535_questionanswer/page2.shtml

http://www.theguardian.com/lifeandstyle/2012/aug/03/tea-with-grayson-perry-supper-dinner

http://truetowords.blogspot.nl/2010/06/dinner-vs-supper.html

This entry was posted in Blog 2015. Bookmark the permalink.